شهرکهنوج و شهید شهسواری

      کهنوج و شهید شهسواری                                   به نام او که جاوید است

آمدنم به کهنوج اتفاقی نبود و خواست خدا هم بود، بایستی از مردم چیزهایی آموخت، صبر، مردانگی، غیرت، ازخودگذشتگی و خیلی چیزهای دیگر. سه سال ساکن این شهرم و خیلی یاد گرفتم. اولی که وارد شهر می شوی مجسمه اش را که می بینی یادت می آید جملۀ معروف « مرگ بر صدام ضدّ اسلام » . خداییش اوایل فقط تصورش در ذهنم بود اما وقتی اندیشیدم فهمیدم کهنوج عجب اسطورۀ نابی دارد، حالا افسوس می خورم کاش از نزدیک دیده بودمش. در طول تاریخ این افراد کم یافت می شوند. حسین بن منصور حلاج هم گفت: « اناالحق » به دار آویخته شد. گفتنش به زبان آسان استاما جگر شیر می خواهد، جگر شیر که نه عشق می خواهد. فقط عشق است که انسان را نسبت به ظلم و ظالم جسور می کند. اگر لولۀ اسلحه را به طرف من دراز کنی حتی به شوخی نفسم بند می آید و از گفتن نامم عاجز می شوم. حالا تصور کن در دل دشمن بر علیه اش شعار دادن. دمت گرم سردار شهید شهسواری ، کارت شگفت بود، « از عجایب غرایب که خاص او را بود ». گاهی در وجنات  فرزندش که می نگرم لطافتش را تصوّر می کنم. این که می گویم بدون چاپلوسی و اغراق است. به خدا کاری دست کسی ندارم خودش هم می داند و بارها هم گفته ام که سرور من خداوند است ولی ناگفته نماند « نمک در زخم من شیرین تر از خواب سحر گردد / جگرها خون شود تا یک پسر مثل پدر گردد » هر کسی در این جامعه هر کاری که انجام می دهد بماند اما از حق نگذریم بایستی قدردانی شود . خودش می گوید: بعضی چه از حسادت و چه از ناجنسی به کنایه سخن می گویند که این دستگاه و تشکیلات و... از سهمیه است اما من و خانواده حاضریم تمام دارایی خود را می دادیم اما پدرم در کنارمان بود، راست می گوید غم از دادن عزیز بسیار دردناک است و هیچ چیز جای آن را پر نمی کند ، کسی چه می داند؟ « قدر عافیت آن داند که به مصیبتی گرفتار آید » خداوند دهان طاعنان بدوزد.

عجب نزهت سرایی شهر کهنوج                   دمادم  با صفایی  شهر  کهنوج

بنازم  مردم خون  گرم  و نازت                   به دین مصطفایی شهر کهنوج

به سرداران و میران و دلیران                     همیشه با وفایی شهر کهنوج

بدانستم که در ماه محرّم                            شبیه کربلایی شهر کهنوج

ز امثال شهید شهسواری                           بدان، الگوی مایی شهر کهنوج

برای زخم چشمان حسودت                       به حق دور از بلایی شهر کهنوج

اگر داری جوانان برومند                         یقین شیر خدایی شهر کهنوج

مثال سازه های آفرینش                           تو هم آجر نمایی شهر کهنوج

گذر کردم به درگاهت موقت                     که تو آن جا نیایی شهر کهنوج

ولی ساده دل و آزاد مردی                      پر از صلح و صفایی شهر کهنوج

اگر حرفی بود احساس محبوب                 بدون حرف طلایی شهر کهنوج                

                                                                                                                 ناصر محبوب پور

                                                                                                                     بهمن ماه