طنزچهارم ریاضی

درود بر اهورامزدا                           کلاس چهارم

به  نام  ایزد  دانا  خردمند                                    زبانم  را  بچرخانم  به  یک  پند

که ای جانان من آگاه باشید                                   چراغ   زندگی   و   ماه   باشید

از اول گفته بودم با خدا باش                                سپس آزاده باش و مرتضی باش

به نامردی نبر نان کسی را                                  نه  هم  آتو  بده خار و خسی  را

همیشه سربلند و با جرس باش                             برای   ناتوان  فریاد رس   باش

همیشه مهربان و باصفا  باش                             اگر  عهدی  ببستی  با وفا  باش

یکی  از  روزهای   آفرینش                               گذارم   اوفتاده   شهر    بینش

عجب حال و هوایی دارد این جا                           چه فرد با صفایی دارد این جا

همه آرام و مردم دوست باشند                            چو ارواحی که در یک پوست باشند

دبیرستان این جا نغمه دارد                               همه آقا پسر یک نجمه دارد

دبیرستان ما دنیای پاک است                             برونش عاری از یک ذره خاک است

دبیرستان ما بلوار دارد                                   نه سایبان نه با کس کار دارد

دبیرستان ما کارش درست است                         درونش هم چنان یک باجه پست است

دبیرستان شاهد توتیا شد                                 بسی حرف و سخن که سوتیا شد

کلاس چارمی پرحرف داشتم                             یکی سرخ و سفید و برف داشتم

یکی سبزه یکی مانند لوله                               یکی بعد از کلاس آمد گلوله

یکی آراسته خود را هم چو پولک                       یکی از بد مرامی مثل لولک

یکی تن پوش مشکی در برش بود                      یکی گویی شپش اندر سرش بود

صفا دارد که شد بر ما ترانه                             چهارم کاشکی باشد شبانه

ریاضی هرگز و هفتم نباشد                              الهی هرچه باشد گم نباشد

بگویم هرچه آید از چهارم؟                             ندیدم مثبتی یک از هزارم

یکی مش صادق شعبان داریم                           چو ماری لاغر و افغان داریم

خود آقا زاده می داند کثافت                             نمی داند که بوده مثل آفت

واما سنجری مردی بلوچ است                         تمام کله اش مانند قوچ است

چهل مردی در این جا هست انگور                    رسول حیدری مانند زنبور

همیشه پول خود بر رخ کشیده است                  در این جا مرد عاشق می شود مست

دماغت مثل یک تصویر شاهی است                   سر و شکلت مثال اره ماهی است

یکی هم نام او دادار باشد                              ردینگ انگلیسی یار باشد

همیشه ساکت و آرام تر بود                           ولی از زیرکی چون پیر خر بود

یکی رامین زکّی پور باشد                             کمی سرخ و کمی هم بور باشد

به کالیبره شدن وسواس دارد                         جلای صورتی چون تاس دارد

رفیق پایۀ مختار حمزه                                 شکوهی نه سری دارد نه غمزه

مشایخ خیک خود پر آب کرده                        عجب عادت بدان واتس آپ کرده

لب بالا کمی ساز خفن بود                             گمانم ذره ناسی در دهن بود

به بازی می دود صالح چو شوباد                    ولی آرد دهل از عنبرآباد

عجب رسوا نمودی شهر ما را                       برو خاکی به سر این ادعا را

جلیل درزده بی جیم لیل است                        سبیل از هر طرف چون دسته بیل است

حواست دسته و دستور باشد                         تمام هوش تو کنکور باشد

سعید عسکری هم تست می زد                       به پیشانی بلندش ژست می زد

امیرک عاشق یک تله موش است                   که فیلم منظر او شاه گوش است

خمار آلوده بوده مهدی تاج                          به افیونی سرش آن سوی امواج

تو ای رقاص مشتی ادعا کن                         تو ای تاجی محمد تیک و تا کن

همیشه دفتری دنبال چیزی                           در این اندیشه ای که پشت میزی

مجید کوچولو هم ناز باشد                           ولکن گردنش چون غاز باشد

تو ای طالب نه سرداری نه سودا                   خیاری در سرت گردیده پیدا

سیّدی مرغکی داریم در این دشت                  برای دختری آزرده می گشت

جلالی محسنی چون نون پیراشک                  بگل مانند و گاهی کرده تیراشک

سری چون آهوی مسروق دارد                     به پشت کله اش یک بوق دارد

امید افضلی خرخون ترین است                     دلش از دست این عالم حزین است

پسر اندیشه ات چند سال پیش است               تمام هیکلت مانند میش است

و اما شهریاری دلاله                                سر وقت آمدن بر او محاله

ولی از لاغری موشک شده او                      گمانم از درون پوشک شده او

کلام من کلامی خنده دار است                      قوطی در زیر ماشین شهریار است

واما تورج لندر چطور است                        شنیدم روزها دنبال ثور است

شنیدم دم به دم در دخترانه                          عدالت می شود بر او ترانه

بگو ای جوجه تیغی بچه چونی؟                    برو دنبال کار و شغل جونی

ببخشید بچه ها شوخی تمام است                    تمام نقش من بی رنگ و فام است

همیشه سربلند و مرد باشید                         الهی شاخص و بی درد باشید

قسم بر جان این افراد دانا                          به ماریکی به محمودی به مولا

به روح ا... تاجیک و گروهی                    به اسماعیل و امّید شکوهی

به مهدی شهسواری احمد آقا                      به اصغر سنجری منصور دانا

به نادر خان و ناصر خان نیکو                  به آن آذر خوش و آن صالحی هو

قسم بر حمزه و آقا بروشان                      حسین زاده به این موج خروشان

فریدون و برار ارجمندش                         قسم بر آن کتاب هوشمندش

براهویی، قلندر، سرور خوب                    قسم بر آن یکی دیوانه محبوب

چنان یادی کنم در روزگارت                     قسم بر این همه آموزگارت

خداحافظ دبیرستان شاهد                         خداحافظ دبیر پاک و زاهد

خداحافظ رفیق و مونس من                     خداحافظ کتاب و پونس من

خداحافظ قلم ای دفتر ناز                        خداحافظ مداد ای یار دمساز

خداحافظ کلاس و تختۀ من                      خداحافظ تو خون و لختۀ من

پس از این من کجا آوار گردم                  چگونه وارد بازار گردم

که داند خدمتم یا ازدواجم                       در این دنیای فانی هاج واجم

مخور غم جان من که پیر گردی               تو هم با هر طریقی سیر گردی

                          به دنیا دل نبند ای یار محبوب

                         اگر دانی جهانت بگذرد خوب

ناصر محبوب پور

اسفند 92